BLOG

บทความ

เรียงร้อยด้วยรักสู่ “คางาวะ รักพาไป”

เรียงร้อยด้วยรักสู่ “คางาวะ รักพาไป”

ความฝันในวัยเด็กมักเปลี่ยนไปทุกวี่ทุกวัน ทุกเวลาทุกโอกาสตามแต่สถานการณ์ตอนนั้นจะพาไป
ความฝันหนึ่งที่บางคนฝันอยากจะเป็นก็คือ การเป็นกองบรรณาธิการ ที่จะได้อ่านต้นฉบับก่อนที่หนังสือจะตีพิมพ์…ดูน่าสนุกไม่น้อยเลยนะคะ
ใครจะไปคิดไปฝันว่า วันหนึ่งจะได้มาทำงานร่วมกับ “นักเขียนมืออาชีพ” ที่มีนามปากกาใช้เป็นของตัวเอง ((เท่มากๆ เลยค่ะ))

คางาวะ… เป็นจังหวัดที่พวกเราดูแลมาตั้งแต่เริ่มแรก ในปี 2557 จวบจนมาถึงปัจจุบันนี้ เรียกได้ว่าเป็นการเดินทางร่วมกันอย่างยาวนานเลยทีเดียวเลยค่ะ โปรเจกต์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นตลอดเพื่อโปรโมตการท่องเที่ยวจังหวัดคางาวะในประเทศไทย
โปรเจกต์นิยายรักพาไปเป็นหนึ่งในโปรเจกต์จำนวนมากที่จัดทำขึ้นเพื่อให้คนไทยได้รู้จักจังหวัดที่เล็กที่สุดในประเทศญี่ปุ่นอย่าง “คางาวะ” มากยิ่งขึ้น “คางาวะ รักพาไป” เกิดขึ้นเมื่อปี 2558 ในตอนนั้นยังถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง จังหวัดคางาวะยังเป็นน้องใหม่ในวงการเที่ยวญี่ปุ่นของนักท่องเที่ยวชาวไทย ทำอย่างไรที่ทำให้คนมีส่วนร่วมกับสถานที่ท่องเที่ยวได้นะ

พี่ชิมองว่าถ้าเป็นนวนิยาย สักวันหนึ่งอาจจะกลายเป็นบทละครได้ในอนาคต นวนิยายชุดรักพาไปจึงได้ถือกำเนิดขึ้นมา
พี่ชิและพี่กุ้งเป็นตัวแทนบริษัทพูดคุยกับทางสำนักพิมพ์กับทางนักเขียน จนโปรเจกต์นี้ได้เกิดขึ้นมา ผลงานนิยายชุดนี้เป็นนิยายรัก 4 เล่ม 4 รสชาติ ฉากของนิยายแต่ละเล่มก็จะแตกต่างกันไป
● ‘หนาวบ่มรัก’ Winter Love in Takamatsu โดย อุมาริการ์
● ‘ที่สุดคือรัก’ Shodoshima Forever โดย ปราณธร
● ‘พรหมรัก’ Destiny in Kotohira โดย ริญจน์ธร
● ‘ฤดูหวานรัก’ Sweet Ogi-Megi โดย เชอริณ (อิสย่าห์)
นักเขียนได้ฝากฝีไม้ลายมือและลายเซ็นลักษณะการเขียนของแต่ละท่านไว้ในหนังสือแต่ละเล่ม

ฉันมีโอกาสได้รับไม้ต่อ พาทีมนักเขียนนิยาย 2 เรื่อง คือคุณปราณธรและคุณเชอริณ รวมถึงนักเขียนสารคดีสำหรับเขียนข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ที่เป็นฉากในนิยาย

กว่าจะรู้ตัวเครื่องบินสายการบินไชน่า แอร์ไลน์ ก็กำลังแล่นลงจอดที่สนามบินทากามาทสึเสียแล้วค่ะ
แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่ก็มารอรับพวกเราอย่างอบอุ่นเช่นเคยเหมือนทุกๆ ครั้งพร้อมป้ายต้อนรับที่เขียนสโลแกนเอาไว้
“ยินดีต้อนรับสู่จังหวัดคางาวะ จังหวัดเล็กๆ ที่จะทำให้หัวใจคุณพองโต”



ฉากของนิยายเรื่อง ที่สุดคือรัก คือ เกาะโชโดะชิมะ และเรื่องฤดูหวานรัก คือเกาะโองิจิมะและเมงิจิมะ แต่ก่อนที่ตัวละครจะเดินทางไปยังเกาะทั้ง 3 เกาะนั้น ยังมีฉากเล็กๆ น้อยๆ ในเมืองทากามาทสึ (Takamatsu) เมืองหลักของจังหวัดคางาวะนั่นเองค่ะ

ทีมนักเขียนจึงได้เที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวของเมืองทากามาทสึเพื่อซึบซับกับบรรยากาศที่จะให้ตัวละครเข้าไปอยู่ในฉากนั้นๆ สถานที่ในเมืองทากามาทสึที่ไปนั้น อาทิ สวนริทสึริน หมู่บ้านโบราณชิโกกุมุระ เพื่อให้นักเขียนสารคดีสัมผัสกลิ่นอายเพื่อถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือได้อย่างถูกต้องค่ะ





และแล้วนักเขียนทั้งสองท่านก็ได้ไปเยือนสถานที่ต่างๆ ของตัวละครที่ตัวเองได้ให้กำเนิดขึ้นมาเพื่อนำมาบรรยายฉากต่างๆ ความรักที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นของตัวละคร สถานที่นั้นๆ ช่วยสร้างบรรยากาศให้ตัวละครอย่างไรกันนะ

พวกเราโดยสารเรือเฟอร์รี่ไปยังเกาะโชโดะชิมะพร้อมกับเจ้าหน้าที่ ได้ไปชมสถานที่ต่างๆ ทั้งสวนมะกอกโชโดะชิมะ (Olive Park) ที่ในเนื้อเรื่องนางเอกให้พระเอกลองกระโดดโดยมีกังหันลมเป็นฉากหลัง ซึ่งวันนั้นก็ได้ลองกระโดดให้ทุกคนได้ชมเป็นขวัญตา แต่แทนที่จะได้ภาพสวยๆ กลับได้ภาพอย่างที่ทุกคนจะได้เห็นด้านล่างค่ะ





หุบเขาคังคะเค (Kankakei Gorge) วิวธรรมชาติสวยๆ หนึ่งในสามหุบเขาที่สวยที่สุดในญี่ปุ่น ที่นี่ก็เป็นสถานที่อีกแห่งที่นางเอกพาพระเอกมาเที่ยวคะ


แองเจิล โรด (Angel Road) ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งรักของจังหวัดคางาวะ ไม่พูดถึงในเล่มก็คงไม่ได้ ที่นี่เป็นสถานที่ที่พระเอกใจเริ่มสั่นเล็กๆ กับนางเอกค่ะ ((นิ้วหงิกงออมากเลยค่ะ ฉากนี้))

มีความเชื่อกันว่าหากได้จับมือกับคนที่เรารักเดินผ่านหาดทรายที่เชื่อมเกาะสองเกาะไว้ด้วยกัน ทั้งคู่จะครองรักกันยาวนาน
แค่นี้ก็รู้สึกถึงความโรแมนติกแล้วค่ะ แล้วพระเอกปากร้ายใจแข็ง (?) จะต้านทานความน่ารักออดอ้อนของนางเอกได้หรือไม่ต้องไปอ่านต่อกันในเล่มค่ะ




นอกจากสถานที่สวยๆ บนเกาะโชโดะชิมะแล้ว อาหารก็เป็นไฮไลท์ของที่นี่และนิยายเล่มนี้ค่ะ เพราะพระเอกผู้ใจแข็งคนนี้พ่ายแพ้ต่อสิ่งเดียวคือของอร่อยๆ ค่ะ บนเกาะโชโดะชิมะก็มีของมากมายที่นางเอกใช้ล่อลวงพระเอกให้ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ ^^;

วัฒนธรรมทางอาหารของเกาะโชโดะชิมะไม่ธรรมดาเสียจริงๆ เมนูท้องถิ่นขึ้นชื่อที่ยังคงส่งต่อมาจนถึงทุกวันนี้ไม่ว่าจะเป็นการทำเส้นโซเม็ง และโชยุ ทางทีมนักเขียนก็ได้ไปชมเพื่อได้รู้ลึกถึงเบื้องหลังของเมนูต่างๆ เพื่อนำเสนอความเอร็ดอร่อยผ่านตัวหนังสือแต่ละตัวอักษรค่ะ



ยังมีอีกข้าวกล่องของคุณครู ที่เสิร์ฟที่หมู่บ้านภาพยนตร์โชโดะชมะ สถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ Twenty-four eyes ที่เนื้อเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของครูและนักเรียนในอดีต ที่นี่นางเอกก็ได้ล่อพระเอกมาด้วยข้าวกล่องแสนอร่อยของคุณครูกล่องนี้นี่แหละค่ะ






วันที่เกาะโชโดะชิมะพี่ชิและแนนได้แยกจากกัน แนนต้องไปกับทางทีมนักเขียน ส่วนพี่ชิต้องไปดูแลลูกค้าอีกทีมหนึ่ง
พอไม่มีพี่ชิไปด้วยความกังวลและความกลัวก็ถาโถมเข้ามาอย่างหนักเลยค่ะ พี่ๆ ทีมนักเขียนใจดีมากเลยค่ะ ตอนนั้นเรายังคงเป็นเด็กใหม่ที่เพิ่มจบแบบสดๆ ร้อนๆ ไฟมีเยอะแต่ประสบการณ์เป็นศูนย์ โชคดีที่เจ้าหน้าที่จังหวัดที่ไปด้วยค่อยๆ อธิบาย และทีมนักเขียนก็ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

ยังไม่พอ ฟ้าฝนก็ช่างเป็นใจเสียเหลือเกิน ฝนก็ตกพรำๆ ♪ ((ทำนองก็มา))
จุดหมายปลายทางของพวกเราคือ “เกาะเมงิจิมะ” สถานที่ที่นางเอกของเรื่องที่สดใสร่าเริงเหมือนแสงอาทิตย์ในฤดูร้อน ต้องมาเจอกับพระเอกที่เย็นชาไร้หัวใจ (?) ยิ่งกว่าน้ำแข็งที่จับตัวแน่นในชั้นฟรีซเสียอีกค่ะ


เมื่อลงจากเรือเฟอร์รี่ฝนก็ยังไม่มีท่าทีที่จะหยุดตก พวกเราเดินทางไปยังถ้ำยักษ์ด้านบน บรรยากาศของเกาะในวันนั้นช่างเงียบสงบเหมาะที่พระเอกคนเย็นชาจะหลบหนีมาพักใจที่นี่ค่ะ ^^;


ขากลับลงมาพวกเราเดินลงมา เพื่อจะได้เสพบรรยากาศเล็กๆ น้อยๆ ของเกาะ ทางทที่ลงมาค่อนข้างลื่นค่อนข้างอันตรายพอตัวเลยค่ะ ฉับพลันก็นึกถึงวันที่มาที่เกาะนี้เพียงลำพังในวันหยุดของเกาะ เลยเราให้พี่ๆ นักเขียนฟัง เหตุการณ์นั้นก็ได้ปรากฏอยู่ในนิยายเล่มนี้ด้วยค่ะ ^^;




เมื่อเก็บข้อมูลที่คางาวะเสร็จ ก็ได้เวลาโบกมือลากลับมาเขียนงานที่ประเทศไทย
เรื่องราวของตัวละครและสถานที่ในคางาวะค่อยๆ เรียงร้อยเป็นเรื่องราวเหมือนจิ๊กซอที่ค่อยๆ ประกอบจนเป็นรูปเป็นร่างชัดเจน
ความสนุกของการที่ได้ทำงานเกี่ยวกับงานเขียน (นวนิยาย) ก็คือ การที่เราได้อ่านนิยายต้นฉบับก่อนใคร
แม้ว่าจะไม่ได้เป็นรูปเล่มสวยงาม ตัวหนังสือสีดำบนกระดาษเอสี่ธรรมดากลับรู้สึกพิเศษและสนุกมากอย่างบอกไม่ถูก
แม้ว่าสถานที่บางแห่งเราไม่ได้ไปสัมผัสจริงก็ตาม แต่เมื่อได้อ่านในนิยายเราสามารถจินตนาการสถานที่นั้นตามคำบรรยายได้เลยค่ะ

ในวันที่ได้เห็นหนังสือออกมาเป็นเล่มก็รู้สึกภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก แม้จะเป็นแค่จุดเล็กๆ ที่มีส่วนร่วมในหนังสือเล่มนั้นแต่ก็ทำให้หัวใจพอโตพอสมควรเลยค่ะ

ได้ยินมาว่ามีบางคนได้อ่านนิยายชุดนี้แล้วไปตามรอยสถานที่ต่างๆ ในนิยายด้วยล่ะค่ะ ดีใจเสียจริงค่ะ
หวังว่าตัวละครในหนังสือเล่มนี้จะมีชีวิตโลดแล่นบนจอจริงๆ สักวันนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำเนิดนิยายชุดนี้และตัวละครทุกคนค่ะ