BLOG
บทความ
ฟุกุชิมะฤดูหนาวมีอะไรน่าสนใจบ้าง ?
“หิมะ, อากาศหนาว, วิวของต้นไม้และกิ่งก้านแห้ง ๆ ที่สวยงาม”
นี่คงจะเป็นคำตอบของฉันเมื่อก่อน
ใช่แล้วล่ะค่ะ! ตอนนี้ฉันมีคำตอบแบบใหม่มานำเสนอทุกคนแล้วค่ะ 😂
สิ่งน่าสนใจ (สำหรับฉัน) คือ “ต้นพลับที่เต็มไปด้วยลูกพลับ” ค่ะ
สิ่งที่เป็นความสดใสเล็ก ๆ ท่ามกลางบรรยากาศกึ่งขมุกขมัวของจังหวัดฟุกุชิมะในฤดูหนาว สิ่งที่เป็นเหมือนพระอาทิตย์ดวงน้อยในทริปนี้ของฉันก็ว่าได้เลยค่ะ 🌞✨
ตั้งแต่เกิดและโตมาฉันไม่เคยพบเห็นต้นพลับมาก่อน ระดับความใกล้ชิดสนิทสนมอยู่แค่การได้กินและสัมผัสถึงรสที่หอมหวานละมุนเพียงเท่านั้น คงไม่ใช่เรื่องแปลกเท่าไรนักหากฉันจะตื่นเต้นเป็นพิเศษในการพบกันครั้งแรกของเรา (“เรา” ที่หมายถึงฉันและลูกพลับน่ะค่ะ 😅)
ความตื่นเต้นที่มีต่อการได้พบเจอต้นพลับที่เต็มไปด้วยลูกพลับของฉันดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายของทริป แม้ระดับความตื่นเต้นอาจไม่ได้มากเท่ากับวันแรกและครั้งแรกที่ได้เจอ แต่ระดับความสุขดูเหมือนจะเท่าเดิมตลอดค่ะ 😊
เรามีโอกาสและจังหวะได้เจอกันบ่อยมาก เพราะเธออยู่ในทุก ๆ ที่ที่ฉันไป เอ๊ะ! หรือฉันไปทุก ๆ ที่ที่มีเธอนะ ลูกพลับ? เราเจอกันที่ไหนมาบ้างนะ?
ตามกระถางเล็ก ๆ หน้าสถานที่ท่องเที่ยว
ระหว่างทาง
สวนเล็ก ๆ ตามบ้านของชาวบ้านฟุกุชิมะ
และอีกมากมาย
น่าเสียดาย ฉันถ่ายรูปเธอเก็บไว้น้อยไปหน่อย 😢
แต่ทุกคนคะ การที่สามารถพบเจอต้นพลับได้ทั่วไป ไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไปหรอกนะคะ แต่นำมาซึ่งความลำบากแก่ตัวฉันด้วยค่ะ
ก็เพราะว่าเจอได้บ่อย ก็เลยลำบากที่จะต้องสะกดจิตตัวเองให้เลิกอยากกิน…
ความลำบากในการสะกดจิตตัวเองไม่ให้อยากกินลูกพลับก็ถือว่าเป็นความลำบากที่สาหัสอยู่พอควรแล้ว แต่ระหว่างทริปนี้กลับมีความสาหัสที่ดูเหมือนจะเพิ่มเลเวลขึ้นเรื่อย ๆ รอฉันอยู่เสียอย่างนั้น…
เล่าแบบไม่รีรอ เรามาต่อกันที่ความสาหัสที่ 2 กันเลยแล้วกันค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ระหว่างที่ฉันและเพื่อนร่วมทริปนั่งอยู่บนรถแท็กซี่ สายตาฉันก็ไปสะดุดเข้ากับแผงสีส้มขนาดใหญ่เข้า ณ ตอนนั้นฉันรู้ทันทีเลยว่า “เจอเข้าให้แล้ว !” ลูกพลับตากแห้งที่ฉันเคยเห็นในภาพยนตร์เรื่อง Little Forest ภาพยนตร์ที่ทำให้ฉันปลื้มปริ่มในลูกพลับ ใฝ่ฝันจะมีลูกพลับตากแห้งเป็นของตัวเอง และอยากลองชิมให้รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไรดูสักครั้ง
ฉันได้เจอแล้ว! ลูกพลับตากแห้ง ลูกจริงเสียงจริง ที่อยู่ตรงหน้าเราตรงนี้ ! ที่นี่ ! แต่รถกำลังจะขับผ่านไปแล้ว เราจะได้เจอกันอีกไหมนะ…
ความอาวรในแผงลูกพลับอยู่กับฉันเพียงไม่นานก็มีความเสียดายเข้ามาแทนที่ ในทันทีที่ได้รู้จากคุณลุงคนขับและเพื่อนร่วมทริปว่าที่ฟุกุชิมะนั้นขึ้นมีลูกพลับตากแห้งเป็นหนึ่งในสินค้าขึ้นชื่อ เพียงเท่านั้นแหละค่ะ ความต้องการที่จะได้ชิมของฉันเพิ่มระดับขึ้นสูงเลยทีเดียว ตั้งแต่ตอนนั้นทริปเราก็เหมือนจะมีภารกิจใหม่เพิ่มมาอีกหนึ่งอย่างไปโดยปริยาย ภารกิจตามล่าหาลูกพลับแห้งนั่นเองค่ะ 😋
ไม่ว่าจะนั่งรถผ่านที่ไหนหรือแวะที่ใด พวกเราก็ไม่ลืมที่จะสอดส่ายสายตามองหาด้วยความหวังว่ามีลูกพลับแห้งขายบ้างไหม (ใช่ค่ะ พวกเราในที่นี้ที่รวมถึงคุณลุงคนขับรถแท็กซี่ด้วยในบางครั้งค่ะ น่ารักมากเลยค่ะ) ซึ่งเราก็เจอบ้างนะคะ แต่ว่าเป็นลูกพลับแห้งที่บรรจุอยู่ในซองขนาดใหญ่เกินไปค่ะ ใหญ่เกินกว่าจะกินกันหมดด้วยสองท้องในวันเดียวค่ะ และหลังจากที่ได้ใช้ชีวิตแบบนักท่องเที่ยวในญี่ปุ่นมาเป็นเวลาไม่กี่วัน ก็ทำให้ฉันมีคติเตือนใจตัวเองในยามซื้อของกิน (โดยเฉพาะขนม) ดังนี้ค่ะ 👇🏻
1. ไม่ควรซื้อแบบซองใหญ่ เพราะจะกินไม่หมด และลำบากต่อการเก็บ
2. ไม่ควรซื้อแบบซองใหญ่ เพราะรสชาติอาจไม่ใช่แบบที่เราคิดไว้
3. ไม่ควรซื้อแบบซองใหญ่ เพราะเราอาจจะเจอแบบนี้อีกในแบบซองเล็ก ที่ร้านถัดไปที่เราแวะ
ฉันจึงรอให้เจอร้านที่ขายแบบซองเล็ก ให้พอได้ลองชิมและหายสงสัย ก่อนที่จะซื้อกลับไปกินเพิ่มหรือไปเป็นของฝาก
*แต่หากมั่นใจในรสชาติและความอร่อยถูกปากแล้ว ฉันขอแนะนำให้รีบซื้อไว้ก่อนก็ดีนะคะ เผื่อว่าจะไม่มีในร้านถัดไป
และแล้วเวลาที่ฉันเฝ้ารอคอยก็มาถึง…
เวลาที่ฉันได้พบกับลูกพลับตากแห้ง “ซองเล็ก” !!
ผู้ที่หาเจอคือเพื่อนร่วมทริปผู้มีสายตาอันเฉียบคม ที่รีบฉวยลูกพลับตากแห้งจากชั้นวางและจ่ายเงินเสร็จสรรพด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่จะเดินมาบอกข่าวดีกับฉันในภายหลัง
สิ้นสุดการรอคอย (ณ วันเกือบสุดท้ายของทริป) 😅
ความสาหัสที่ 3 …
พวกเรา
ยัง
ไม่
สามารถ
ชิม
ลูก
พลับ
แห้ง
ได้ค่ะ
😭
เนื่องด้วยเมนูและปริมาณของกินที่ต่อคิวรอให้เราลิ้มลองรับประทานนั้นเรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลาให้ท้องว่าง และด้วยความกลัวกินไม่หมดแล้วจะไม่มีที่เก็บของพวกเรา จึงคาดกันว่าจะได้ชิมลูกพลับแห้งกันตอนนั่งเครื่องบินกลับกรุงเทพฯ ค่ะ
และความสาหัสที่ 4 ก็เริ่มต้นขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว…
เพราะในระหว่างการเดินทางไปยังสนามบินในวันกลับ เราได้สูญเสียลูกพลับตากแห้งอันเป็นที่รักของพวกเราไปค่ะ 😭 พวกเราลืมกระเป๋าที่ใส่ลูกพลับแห้งไว้บนรถไฟ ซึ่งกว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว ลาก่อน ตลอดกาล และตลอดไป ลูกพลับแห้ง… 🖐🏻
แต่แล้วก็มีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นกับพวกเราค่ะ! เมื่อถึงที่ไทยฉันก็ได้รับข่าวดีจากเพื่อนผู้ร่วมทริปว่าเรายังคงมีลูกพลับตากแห้งหลงเหลืออยู่ในอีกกระเป๋าอีกใบที่นำกลับมาไทย นั่นหมายความว่า…
เรา
จะ
ได้ชิม
ลูกพลับ
ตากแห้ง!
เย่ !!
😍 🤩 ☺️ 🤤 🤭
(ติดตามตอนต่อไปได้ในตอนต่อไป)