BLOG

ความทรงจำไม่รู้ลืมและความประทับใจที่ทุกคนมีต่อการนั่งรถไฟเป็นแบบไหนกันบ้างคะ ? 🚄


ถ้าถามฉันในช่วงต้นปีที่แล้วอาจจะได้คำตอบประมาณว่า “วิวสวย ๆ จากหน้าต่างรถไฟ, การนอนบนรถไฟไปต่างจังหวัด, การกินอาหารบนรถไฟ หรือการคุยกับคนแปลกหน้าบนรถไฟค่ะ


แต่หลังจากที่ฉันได้นั่งรถไฟด่วนพิเศษริวาตี้ (Limited Express Revaty) ตอนไปจังหวัดฟุกุชิมะครั้งล่าสุดนี้ คำตอบของฉันก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปอีกแล้วค่ะ… 😅

ความทรงจำไม่รู้ลืมของฉันต่อการนั่งรถไฟในช่วงนี้คือ…
การเข้าห้องน้ำอเนกประสงค์บนรถไฟและเกือบออกมาไม่ได้


เรื่องสุดแสนประทับใจ ? นี้เกิดขึ้นในวันแรกของการเดินทางครั้งนี้ค่ะ วันแรกที่ฉันยังคงอ่อนหัดกับการเอาชีวิตรอดในประเทศญี่ปุ่น วันแรกที่ฉันยังไม่เห็นความสำคัญของ Google Translate และเดินไปเข้าห้องน้ำบนรถไฟอย่างมั่นใจโดยไม่ได้ดูแผนผังรถไฟและป้ายสัญลักษณ์ให้ดี


แต่อย่างน้อยฉันก็สามารถพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ (อเนกประสงค์) ได้อย่างถูกต้อง เพราะที่นี่คือประเทศญี่ปุ่น ดินแดนที่ขึ้นชื่อเรื่อง “Universal Design” หรือ “อารยสถาปัตย์” ซึ่งก็คือการออกแบบเพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ประโยชน์ได้นั่นเอง ✨ จึงไม่น่าแปลกใจที่บางทีฉันก็หลงลืมไปว่าขณะนั้นฉันกำลังอยู่ในประเทศที่ฉันฟัง พูด อ่าน และเขียนภาษาของเขาไม่ได้ เพราะฉันสามารถทำอะไรหลาย ๆ อย่างได้โดยอาศัยแค่การดูป้ายสัญลักษณ์และภาพ (แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่ฉันไม่สามารถทำได้หากไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นเช่นกันค่ะ 🤓)

เรากลับเข้ามาในห้องน้ำอเนกประสงค์ที่ฉันภูมิใจจะนำเสนอกันดีกว่าค่ะทุกคน 😂



หลังจากที่ฉันพาตัวเองเข้าไปอยู่ในห้องน้ำ ฉันยืนนิ่งอยู่พักหนึ่งด้วยความประหลาดใจ สนใจ สงสัย และอีกมากมาย ตอนนั้นเองที่ฉันเริ่มรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ อยู่นะ…
ห้องน้ำกว้างขวางมากและมีอะไรที่ฉันไม่คุ้นเคยมากมาย แต่ฉันก็บอกกับตัวเองว่า “ไม่มั้ง… ไม่แปลกหรอก… เพราะที่นี่คือประเทศญี่ปุ่นไง”

เมื่อทำธุระเสร็จฉันก็พบว่ามีอ่างล้างมือ 2 จุดแหนะ แล้วฉันควรจะใช้อันไหนนะ


1. อ่างล้างมือข้างชักโครก ซึ่งมีความสูงที่พอดีกับการเอื้อมมือไปล้างขณะนั่งบนชักโครก


2. อ่างล้างมือบริเวณใกล้กับประตูห้องน้ำ ซึ่งเป็นอ่างล้างมือที่ดูปกติและน่าคุ้นเคยมากที่สุด

ฉันนั่งคิดอยู่พักหนึ่งแต่ไม่สามารถตัดสินใจได้ จึงตั้งใจจะลองใช้ทั้ง 2 จุดเลยแล้วกัน

ฉันล้างมือที่อ่างล้างมือข้างชักโครกก่อนหนึ่งรอบ จากนั้นจึงมองหาปุ่มกดน้ำของชักโครก แต่ก็ไม่เจอ…
ที่ผนังห้องน้ำมีปุ่มที่ดูเหมือนกดได้ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจว่ามีไว้สำหรับอะไร ฉันจึงไม่กด เดี๋ยวกดไปแล้วมีเสียงสัญญาณเตือนดังไปทั่วรถไฟก็คงจะแย่ 😅


ขณะที่มองหาที่กดชักโครกไปรอบ ๆ ก็เจอป้ายที่เหมือนจะบอกวิธีกดชักโครกอยู่ตรงหน้า เขียนไว้ว่า “Flush for Ostomate” ซึ่งฉันก็ไม่รู้อีกว่า “Ostomate” แปลว่าอะไร 😭 แต่คิดว่าคงไม่ใช่การกดชักโครกสำหรับคนปกติทั่วไปแน่เลย แผงปุ่มกดที่มากับตัวชักโครกก็ดูเหมือนจะไม่มีปุ่มไหนที่ไว้สำหรับกดชักโครกได้เลย ทำยังไงดีล่ะทีนี้ มือถือก็ไม่ได้เอาติดตัวมาด้วย จะติดต่อเพื่อนร่วมทริปที่มาด้วยกันก็ไม่ได้ ฉันจะถูกขังอยู่ในห้องน้ำบนรถไฟเพราะหาปุ่มกดชักโครกไม่เจอก็ไม่โอเคน้า~ 😭

เมื่อดูเหมือนจะไม่มีทางเลือกอื่นแล้วฉันจึงตัดสินใจลองทำตามป้าย “Flush for Ostomate” พลางคิดสงสัยว่าทำไมการกดชักโครกจะต้องมีขั้นตอนมากมายให้วุ่นวายด้วยนะ 🤔 แต่ก็คิดว่าเขาคงมีเหตุผลอะไรบางอย่างแน่นอน

ฉันดึงชิ้นส่วนหนึ่งที่อยู่เหนือชักโครกไปนิดนึงลงมาตามภาพในป้าย จากนั้นเปิดฝาชักโครกขึ้น หมุนหรือกดปุ่มสีเหลือง จากนั้นถ้าจำไม่ผิดก็คือมีน้ำไหลออกมาจากชิ้นส่วนนั้นที่ฉันดึงลงมา โอเค ฉันเริ่มโล่งใจ แต่ก็ยังรู้สึกแปลกอยู่ดี

โล่งใจได้ไม่นานค่ะ น้ำไม่หยุดไหล!!!
ต้อง ทำ ยังไง ?! 😭

ฉันจึงทำตามขั้นตอนที่เหลือบนป้ายและเป็นอันจบขั้นตอน 😮‍💨😩 พลางคิดในใจว่าเกือบไปแล้วไหมล่ะ

แต่แปลกจริง
มันแปลก…

ทีนี้เราจะได้ออกจากห้องน้ำแสนวิเศษ ? แห่งนี้แล้ว 😀

ก่อนจากห้องน้ำแสนวิเศษนี้ไปฉันไม่ลืมที่จะล้างมือที่อ่างล้างมือจุดสุดท้ายที่ยังไม่ได้ลอง ซึ่งดูเป็นสิ่งปกติสุดในห้องน้ำนี้ค่ะ

เมื่อเดินกลับไปยังที่นั่งพร้อมเล่าเรื่องปุ่มกดชักโครกที่หายากและความกว้างของห้องน้ำให้เพื่อนร่วมทริปฟัง เราก็เริ่มสงสัยว่าเราสองคนเข้าห้องน้ำเดียวกันหรือเปล่านะ ทำไมห้องน้ำของฉันและเธอขนาดไม่เท่ากัน

ไม่นานนักฉันก็ได้รู้ว่าห้องน้ำที่ฉันเข้าไปนั้น…
เป็นห้องน้ำอเนกประสงค์จ้า…

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

เกล็ดความรู้ (ที่ฉันก็เพิ่งรู้ก่อนเริ่มเขียน blog นี้ 😅)