BLOG

ทุกคนเคยมีประสบการณ์ไปพักโฮมสเตย์กันไหมคะ ?

หากนึกถึงโฮมสเตย์แล้ว ญี่ปุ่นก็เป็นอีกหนึ่งประเทศที่น่าไปทำกิจกรรมอะไรแบบนี้ ทั้งด้วยสภาพอากาศ ธรรมชาติ ผู้คน หรืออะไรก็ตามแต่ เราเองก็ได้มีโอกาสไปโฮมสเตย์ที่ญี่ปุ่นมาบ้างแล้วเหมือนกัน

ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน เกริ่นก่อนว่าเราได้มีโอกาสไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นตอนมหาวิทยาลัย โดยหลักสูตรจะเน้นไปในด้านการเรียนภาษาและวัฒนธรรม ซึ่งจะมีรายวิชาเกี่ยวกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นมากมายให้เลือกลงทะเบียน ซึ่งจุดเริ่มต้นของการไปโฮมสเตย์ครั้งนี้เกิดจากรายวิชาหนึ่งที่เกี่ยวกับการเรียนรู้พื้นที่ท้องถิ่น เราจะได้ไปเยือนและสัมผัสแบบใกล้ชิดทั้งพื้นที่และผู้คน กิจกรรมโฮมสเตย์ก็เป็นหนึ่งในหลักสูตรนั้นเช่นกัน เมื่อเห็นว่าวิชานี้ดูน่าสนุกดี ได้ไปเที่ยวด้วย ใครล่ะจะไม่สนใจ (จริง ๆ คืออยากหนีออกจากหนังสือนั่นเอง 555) เลยตัดสินใจลงทะเบียนวิชานี้และเฝ้ารอความสนุกต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น

โดยจุดหมายของโฮมสเตย์ที่เราได้ไป คือหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ชื่อว่า “ชิรามิเนะ” ในเมืองฮาคุซัง จังหวัดอิชิกาวะ นั่นเอง


การเดินทางไปเริ่มจากมหาวิทยาลัย นั่งรถบัสที่อาจารย์เตรียมไว้ให้ เบียดกับเพื่อน ๆ ในคลาสที่ล้วนแล้วเป็นต่างชาติทั้งหมด จำไม่ได้แล้วว่าใช้เวลาเท่าไหร่ในการเดินทาง แต่ก็งีบหลับไปหลายตื่นก็ยังไม่ถึง เมืองคานาซาว่าที่ดูเหมือนจะไม่ได้มีตึกรามอะไรมากมายอยู่แล้ว ก็ยิ่งค่อย ๆ น้อยลงไปเรื่อย ๆ เริ่มกลายเป็นภาพวิวของธรรมชาติซะส่วนใหญ่ ยิ่งใกล้หมู่บ้านมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกว่าได้เข้าไปในหุบเขาอย่างไรอย่างนั้น ทั้งภูเขาและแม่น้ำโอบล้อมตลอดการเดินทาง ทำให้รู้สึกว่า เอาล่ะ เราเข้ามาในอีกโลกแล้วสินะ






ชิรามิเนะเป็นหมู่บ้านที่อยู่ท่ามกลางหุบเขา เรียกได้ว่าเงียบสงบและเล็กมาก ๆ เพียงแค่เดินไม่เท่าไหร่ก็ดูเหมือนจะรอบหมู่บ้านแล้ว ในฐานะของคนที่เกิดและเติบโตมาในเมืองก็รู้สึกว่า หมู่บ้านนี้มันไม่มีอะไรเลย มีแค่ร้านอาหารหนึ่ง คาเฟ่เล็ก ๆ หนึ่ง ที่อาบน้ำสาธารณะหนึ่ง ไปรษณีย์หนึ่ง ร้านค้าและที่พักประปรายก็ดูจะไม่มีอะไรแล้ว สิ่งบันเทิงตัดทิ้งไปได้เลย แอบคิดเหมือนกันว่าฉันจะมาอยู่ที่นี่ได้จริง ๆ เหรอ มันดูน่าเบื่อมาก





แต่ในขณะเดียวกัน สิ่งต่าง ๆ ที่หมู่บ้านนี้ไม่มี กลับถูกทดแทนด้วยสิ่งที่หาได้ยากในเมืองใหญ่ คือความเอาใจใส่และความใจดีของผู้คนที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ระหว่างเดินเล่นในหมู่บ้านหากพบเจอหรือเดินผ่านใครก็แล้วแต่ มักจะได้รับคำทักทายพร้อมรอยยิ้มมาเสมอถึงแม้เราจะไม่รู้จักกันก็ตาม การชวนคุยด้วยอัธยาศัยดี พยายามที่จะสื่อสารถึงแม้เราจะเป็นคนต่างชาติ เรียกได้ว่าได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น ทำให้หัวใจฟูขึ้นมาเลยทีเดียว

สังเกตว่าคนในหมู่บ้านนี้จะอยู่กันเป็นครอบครัว ด้วยความที่เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ เท่านั้น ทุกคนจึงดูเหมือนจะรู้จักกันไปหมด ไม่ว่าจะพูดถึงใครก็จะรู้เรื่องกันไปหมด เป็นความสัมพันธ์ที่ดูน่ารักกันจริง ๆ ตลอดระยะเวลาที่ได้มาลองอยู่ที่นี่ เราได้รับการดูแลที่ดีมาก ทั้งที่พัก อาหาร ที่จัดเตรียมกันโดยชาวบ้านกันเอง งานเลี้ยงที่เล็ก ๆ แต่อบอุ่น รอยยิ้มที่มีให้เสมอ ชวนคุยโดยไม่รู้สึกเบื่อ แม้กระทั่งไว้ใจให้เข้าบ้านทั้ง ๆ ที่เราเป็นใครก็ไม่รู้ ไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกว่าเราแปลกแยกถึงแม้เราจะเป็นคนต่างชาติและสื่อสารได้ไม่คล่องนักก็ตาม เราได้รับความใส่ใจและเอ็นดูมากมายจนไม่รู้สึกว่าการอยู่ที่นี่ลำบากใจเลย เขาดูมีความสุขที่เราได้เข้าไปอยู่ในนั้นด้วยซ้ำ



สำหรับเราที่อยู่ในสังคมของเมืองใหญ่มาทั้งชีวิต สังคมที่เร่งรีบและสนใจแต่ตัวเองมากขึ้นทุกวัน การได้รับความสัมพันธ์อันดีจากผู้ที่ไม่ได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขหรือรู้จักกันมาก่อน สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะค่อย ๆ หายไป การได้มารับความรู้สึกดี ๆ นี้อีกครั้งที่นี่ ทำให้รู้สึกได้มาพักผ่อนทั้งร่างกายและจิตใจจริง ๆ

การมาโฮมสเตย์ครั้งนี้ เรามาเพียงแค่ 4 วันเท่านั้น เป็นโปรแกรมสั้น ๆ แต่มีทั้งกิจกรรมที่จะได้พูดคุยกับชาวบ้าน ฟังประสบการณ์ ไปช่วยเขาทำงาน เข้าร่วมเทศกาลประจำท้องถิ่น ทำอาหารไทยให้ชาวบ้านรวมถึงเพื่อน ๆ ต่างชาติลองกิน
ด้านบนเป็นแค่ความรู้สึกที่เราได้รับจากประสบการณ์การมาโฮมสเตย์ครั้งแรกของเราเท่านั้น ขอแนะนำชิรามิเนะไว้แค่สั้น ๆ ส่วนสตอรี่ต่าง ๆ หลังจากนั้น เดี๋ยวจะมาทยอยเล่าให้อ่านกันนะคะ 🙂

หากใครยังไม่เคยได้ไปท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ ขอแนะนำว่ามันจะเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่า และให้อะไรกับคุณได้ไม่มากก็น้อยแน่นอน

See you ♡